Tickets & abonnementen
Als deel van het steeds in beweging blijvende museum, is er ook een aparte plek gecreëerd voor supercars. En die wordt dit jaar ingenomen door de ‘Ferrari Premium Selection.’ Wat al deze supercars verbindt is dat ze enkel met akkoord van de fabriek door vooraf geselecteerde klanten gekocht konden worden. Het maakt deze premium selectie ook tot een uiterst zeldzame verzameling binnen de Ferrari youngtimers.
Ferrari F50
Het valt nauwelijks te bevatten dat de F50, Ferrari’s cadeau voor hun 50ste verjaardag, intussen reeds 30 jaar oud is. De F50 volgde de F40 op en bereikte – wellicht onterecht – een minder grote cultstatus dan z’n voorganger. Met slechts 349 gebouwde exemplaren is de F50 evenwel een keer of vier zeldzamer dan de F40. Hij is ook uitgerust met een V12 in tegenstelling tot de geblazen V8 van de F40, wat eveneens geprezen zou moeten worden. Al was het voor de klank alleen. Het blok kent z’n oorsprong bij de 641 F1-wagen van 1990 en zou ook gebruikt worden in Ferrari’s terugkeer naar de endurance racerij: de 333SP. Met 520 pk deed het 4.698cc-blok meer dan enkel trommelvliezen scheuren. De F50 was ook bijna 3 seconden sneller op Fiorano, Ferrari’s testcircuit dan de F40, mede door z’n koolstofvezel chassis en op het motorblok gemonteerde achterophanging. De F50 was bloedsnel, wat ook de immense achtervleugel noodzaakte. En een dak. Want de F50 is een zogeheten Barchetta of cabrio die standaard is vorozien van een hardtop.
Ferrari Enzo
Na de F40 en F50 was het wachten op Ferrari’s volgende supercar. En dat werd de ‘Enzo,’ genoemd naar de mythische stichter van het merk. Tot tevredenheid van de fans zat er opnieuw een V12 achterin de Enzo. Met een cilinderinhoud van zes liter was de Enzo goed voor 659 pk. De Enzo werd volledig gebouwd uit koolstofvezel, wat samen met z’n geweldige vermogen goed was voor een rondetijd op Fiorano die dik vier seconden onder de tijd van z’n voorganger lag, de F50. Handig daarbij was de bediening van de 6 versnellingen aan het stuur en de neerwaarste druk die niet meer van een immense vleugel kwam, maar van een venturi onder de wagen. De Enzo werd slechts 498 maal geproduceerd en enkel goede klanten van het merk kregen de mogelijkheid om ‘m te kopen. Bekende geselecteerde klanten betroffen Nick Mason, drummer van Pink Floyd, Eric Clapton en Jay Kay van Jamiroquai die net als deze Enzo een zwart exemplaar liet bouwen. De Britse zanger schreef er het nummer ‘Black Devil Car’ over.
Ferrari 599 GTO
Zijn er in de wereld der sportwagen drie letters die meer tot de verbeelding spreken dan ‘GTO?’ Het was Ferrari die in 1962 deze afkorting van ‘Gran Turismo Omologato’ op de wereld losliet en daarmee aangaf dat de meest extreme versie van de 250 GT-reeks gehomologeerd raakte om mee te racen. Als we even vergeten dat Pontiac in 1964 de benaming overnam voor hun eerste muscle car, zien we de benaming in 1984 opnieuw verschijnen bij Ferrari, ditmaal op de 288 GTO. Deze werd ontwikkeld voor de snel verdwenen Group B raceklasse voor er geracet kon worden. En in 2010 dus opnieuw, met de 599 GTO, afgeleid van de 599XX circuitwagen, die op zijn beurt afgeleid was van de 599 GTB Fiorano. Met z’n V12 van zes liter en 670 pk in het vooronder leunt de 599 GTO qua ontwerp nog het dichtst aan bij de GTO-oervader. Dat de 599 GTO nooit gehomologeerd werd om mee te racen is dan ook slechts een detail. Het is één van de meest spectaculaire ‘selection supercars’ die slechts uiterst zelden op onze wegen te zien valt.
550 Maranello Barchetta
Met de komst van de 550 Maranello greep Ferrari terug naar z’n roemrijke verleden van supercars met V12-motor voorin. Met z’n 5,5 liter en 492 pk werd de Maranello niet enkel geprezen om z’n prestaties, maar ook z’n stuurgedrag. Ferrari toonde dat een wagen met motor voorin niks diende toe te geven op het gelid met motor achterin. De styling deed op meerdere manieren denken aan vroeger en de stijlvolle GT’s als de 275 GTB/4 en Ferrari 365 GTB/4 Daytona. In 2000 werd ter gelegenheid van 70 jaar Pininfarina een Barchetta- variant (kleine boot) van de Maranello voorgesteld. Slechts 448 uitverkorenen konden mits akkoord van Ferrari een Barchetta aanschaffen, waarmee het één van de zeldzamere youngtimer Ferrari’s is geworden . De Barchetta beschikt enkel over een afdekkap in stof, zoals het hoort bij echte Barchetta’s. De bedoeling is om altijd en overal dakloos te rijden. Zo ook aan de opgegeven topsnelheid van 300 km/u.
Ferrari F430 Scuderia Spider 16M
Als opvolger van de Ferrari 360 Modena, kreeg de door Frank Stephenson ontworpen F430 uiteraard ook een Spider-versie. In 2008 volgde daarvan een aparte Scuderia Spider 16M-versie als eerbetoon aan het behalen van de 16de constructeurstitel van Ferrari in de F1. En het aparte zit ‘m in de ‘M’ van Manettino. Deze aparte draaiknop op het stuur, afgeleid van de F1-wagens, stelde de bestuurder in staat om vijf aparte afstelling te selecteren die inspelen op de respons van de motor en de afstelling van de ophanging. De Manettino zou al snel uitgroeien tot een begrip in de supercarbranche. Van de F430 Scuderia Spider M werden slechts 499 exemplaren gebouwd, die opnieuw enkel vooraf werden aangeboden aan geselecteerde klanten.